Коктем – сезiм!
Шуагын жайып елге келдi коктем,
Каhарын кыс корсетiп елден кеткен.
Толкиды жыр ауенi кун шуакта,
Жер жыртып шыга келдi жасыл шоптер.
Куледi кыз жымиып осы кунде,
Ер-жiгiттер кырындайды, журтым кулме!
Сырын ашар махаббаттын осы мезгiл,
Еседi салкын желiм жарык тунде.
Коктемде небiр киял келер баска,
Бул сезiм болады тан арбiр жаска.
Кунi-тунi ойлаганы бiр махаббат,
Жок секiлдi бул омiрде сезiм баска.
Кешiршi бул уакытта журтым жасты,
Бiлiндер тараз басын сезiм басты.
Кiналi барiне де мезгiл коктем,
Ар жерде женер сезiм, журт мен бiлемiн!